Onze website gebruikt cookies om je surfervaring te verbeteren. Om deze website optimaal te gebruiken vragen we je om akkoord te gaan met ons gebruik van cookies.

Ik ga akkoord met de cookies liever niet.

Informatie

Heeft u een vraag en bent u op zoek naar informatie, kijk dan hier. De leden van Uw Bemiddelaars posten hier interessante blogs over hun ervaringen, nieuwtjes en juridische ontwikkelingen binnen hun expertise.

Tags

terug naar selectie

Oude arts, jonge arts : generatieconflicten !!

07.12.2018

Het geheel is meer dan de som van de delen :

Vandaag de dag starten veel vrije beroepers en medici liever in een associatievorm dan in plaats van te gaan solo werken. En dat is enigzinds goed te begrijpen.

De jongere generatie wil immers beter gewapend zijn tegen de grote werklast die op hen zal afkomen. Maar het is niet zo of het lijkt of ze minder hard willen werken; neen ,ze willen gewoonweg anders gaan werken. Ze willen meer tijd voor zichzelf om te kunnen bijscholen, een stabiel gezinsleven uit te bouwen en sociale contacten te onderhouden.

De oudere generatie ziet het instappen in een associatie vaak als een redmiddel om het hoofd te kunnen bieden aan de vele opgelegde administratieve regeltjes die vanuit , de toenemende werkdruk en om nog een rustig familaal leven uit te kunnen bouwen met de kleinkinderen.

Als een jonge arts zich aansluit bij een gevestigde groepspraktijk onderschrijft hij/zij vaak de professionele visie die de praktijk uitdraagt. Zo is het mogelijk om aan een gezond samenwerkingsklimaat te bouwen, waarbij iedereen zich comfortabel voelt.

Daarom is het belangrijk dat je als arts ook investeert in de mens naast de professionele collega of zakenpartner.

Samen een sociale activiteit doen na de werkuren, kan bevordelijk zijn voor de samenwerking. En daarvoor hoef je echt nog geen vrienden te zijn.

Maar er zijn ook valkuilen.

Toch kunnen er in de samenwerking tussen collega's problemen zijn die men liever niet uitspreekt.

Op overlegvergaderingen gaat men deze hete hangijzers steeds uit de weg en zo worden het stille conflicten die altijd aanwezig blijven in de hoek van de kamer.

Door het niet met elkaar op de juiste manier hierover communiceren doet de spanningen toenemen, tot op het moment dat er een escalatie komt en de bom acuut barst.

Vaak worden in groepspraktijken de gang van zaken niet in vraag gesteld, het is immers altijd zo geweest.

Als de jonge arts dan met vernieuwende voorstellen of aanpassingen afkomt, kunnen de meningen met een oudere collega wel eens botsen.

En dan speelt de aard van het beestje. Een sterk karakter kan je niet van de ene op de andere dag veranderen.

Een goede communicatie en constructieve dialoog starten is dan nodig om de plooien terug glad te kunnen strijken.

Maar dat wil vaak niet lukken omdat men liever z'n gelijk wil halen en enkel de standpunten laat verharden.

Daarom valt het zeker aan te raden om vooraf na te denken over een constructieve manier om conflicten op te lossen en ze niet onder de mat te schuiven.

Ga aan de slag met jullie conflicten. Maak ze bespreekbaar, geef de juiste taal aan het probleem dat tussen jullie als arts speelt.

En al je er niet in slaagt om zelf hiermee om te gaan, maar jullie de samenwerking niet op de helling willen zetten, kan je hiervoor de hulp inroepen van en onafhankelijke conflictbemiddelaar. Die op een neutrale manier omgaat met alle betrokkenen en ervoor zorgt dat alle verhalen gehoord worden. En dat op een veilige manier.

Eens men er in zou slagen om primo de communicatie te herstellen en secundo de standpunten om te buigen naar algemene belangen, kan er verder gekeken worden of nieuwe afspraken mogelijk zijn.

En zo de Oostenrijkse acteur Attila Hörbiger zei : Gewoonten maken oud. Jong blijf je door de bereidheid tot verandering.

Auteur : Peter Crab is erkend conflictbemiddelaar voor medici, vrije beroepers, non-profit en KMO en heeft een jarenlange ervaring opgedaan in de eerstelijnsgezondheidszorg als coördinator van huisartsenkringen.