Heeft u een vraag en bent u op zoek naar informatie, kijk dan hier. De leden van Uw Bemiddelaars posten hier interessante blogs over hun ervaringen, nieuwtjes en juridische ontwikkelingen binnen hun expertise.
Deze emoties kunnen zich op een positieve manier uiten door affecties, sympathie, blijdschap, opwinding, trots, doch ook op een negatieve wijze zoals b.v. het zich afgewezen voelen, beschaamd, schuldig, verdrietig, hopeloos, machteloos, bevreesd, angstig, woedend, wraakzuchtig, minachtend, jaloers, afgunstig,..
Of en in welke mate dat emoties een rol kunnen spelen tijdens een bemiddeling hangt voor een deel af van de ernst van die emoties en voornamelijk op welk wijze die emoties zijn geëvolueerd
Immers een gevoel, een aanvoelen, een emotie is geen standvastig gegeven doch evolueert en komt in meer of minder mate bovendrijven.
In het kader van een bemiddeling kan het in dat opzicht van belang zijn inzicht te verwerven in welk emotioneel stadium een partij zich bevindt. Eén en ander kan immers een invloed hebben op de kans en de mogelijkheid op welslagen van een bemiddeling; enerzijds op bereidheid om het conflict door bemiddeling opgelost te krijgen, en anderzijds om in het kader van een bemiddeling emoties een erkende plaats te kunnen bieden
Om die emotionele toestand te kunnen plaatsen en er bij een conflict en tijdens een bemiddeling mee te kunnen omgaan werden over de evolutie van emoties onderzoeken uitgevoerd en theorieën geponeerd.
Zo kan volgens sommigen een cyclus worden terug gevonden en die evolutie van emoties (zonder dat in elk conflict de emoties op dezelfde wijze verlopen).
Zo wordt soms verwezen naar de Kübler-Ross Rouwcyclus als bruikbaar model om een inzicht in de evolutie van emoties te krijgen.
Vermits een conflict steeds te maken heeft met een soort verlies, kan het van belang zijn om inzicht te bekomen in de emoties die met dergelijk verlies gepaard gaan.
Een conflict heeft te maken met een verlies en het is van belang inzicht te verwerven in de psychische toestand waarin de zogeheten verliezer zich bevindt (overigens kunnen beide ex-partners zich elk in een ‘verlies’ situatie bevinden, doch niet noodzakelijkerwijze op eenzelfde niveau inzake verwerking van de daarmee gepaard gaande emoties).
Hoewel de focus van Elisabeth Kübler-Ross op stervensbegeleiding lag, zijn de fasen die zij beschreef herkenbaar in elke emotionele reactie op een persoonlijk trauma of probleem.
Na een eerste shock-ervaring (blokkering bij het vernemen van het slechte nieuws) volgt een fase van ontkenning (een bewuste of onbewuste weigering om de realiteit onder ogen te zien, die van tijdelijke, doch bij sommige van permanente aard kan zijn). Dit lijkt eerder een vorm van zelfbescherming: m.n. het zelf bepalen in welk tempo het verdriet wordt toegelaten. Er wordt niet meer binnen gelaten dan men aankan. (Sommige mensen blijven echter opgesloten in deze fase.)
Daarna volgt een fase van frustraties waarbij woede (waarom ik?; boosheid op de directe omgeving en op zichzelf) en marchanderen (onderhandelen met een bereidheid tot het onmogelijke om een compromis te bereiken; het verlies, slechte nieuws moet kunnen worden omgekeerd; ”Ik beloof een betere persoon te worden als...”) een rol spelen.
Vervolgens komt er een depressie-fase (”Ik geef het op.”; de realiteit wordt schoorvoetend geaccepteerd en gevoelens van verdriet, spijt, angst, onzekerheid en passiviteit komen naar boven).
Dan volgt een testfase (experimenteren, om uit het ravijn te kunnen opklimmen)
Daarna volgt de beslissingsfase (met helder hoofd wordt informatie verzameld om de verder toekomst vorm te geven).
Tenslotte is er de integratie-fase (de aanvaarding van het verlies; een nieuwe situatie krijgt vorm; “Ik ga verder met mijn leven.”
Als iemand voldoende tijd en vaak ook enige hulp heeft gehad om door de genoemde fasen te gaan begint men de realiteit te accepteren. Er komt berusting en men kan onthechten, loslaten. Loslaten is niet hetzelfde als vergeten. Het is het verlies een plaats geven in het leven en verder gaan.
Een conflict lijkt pas bemiddelaar te zijn wanneer de betrokken ex-partners zich in de beslissingsfase bevinden.
Immers een ex-parner dient zich in een gemoedstoestand te bevinden dat het hem/haar mogelijk wordt zelf, bewust en weloverwogen beslissingen te nemen op basis van volledige en nuttige informatie. Ex-partners dienen in de mogelijkheid te zijn de motieven voor een beslissing en de gevolgen van een beslissing in te zien.
Kortom:
Soms is je ex-partner in zijn emoties nog niet ver genoeg geëvolueerd om tot redelijke oplossingen te komen.
Soms is het bijgevolg nuttig de nodige tijd te besteden aan het plaatsen van de wederzijdse emoties.
