Onze website gebruikt cookies om je surfervaring te verbeteren. Om deze website optimaal te gebruiken vragen we je om akkoord te gaan met ons gebruik van cookies.

Ik ga akkoord met de cookies liever niet.

Informatie

Heeft u een vraag en bent u op zoek naar informatie, kijk dan hier. De leden van Uw Bemiddelaars posten hier interessante blogs over hun ervaringen, nieuwtjes en juridische ontwikkelingen binnen hun expertise.

Tags

terug naar selectie

Parallel solo-ouderschap en bemiddeling

21.04.2020
Ouderschap, Scheiden, Huwelijk

Als bemiddelaar heb je het zeker en vast wel meegemaakt: ouders gaan naar de rechtbank om een juridische procedure op te starten om een regeling te treffen over hun kind.

Vervolgens wordt door de familierechter gerechtelijke bemiddeling opgelegd en worden partijen quasi ‘gedwongen’ om bemiddeling een kans te geven en een ouderschapsplan uit te werken voor hun kind. Zij moeten samenwerken als ouders in het belang van hun zoon of dochter.

Echter, vaak is de strijd tussen de ouders zo groot en staan ze loodrecht tegenover mekaar wat betreft de opvoeding van hun kind, dat bemiddelen geen evidente oplossing is.

Als bemiddelaar zit je vaak met de handen in het haar om toch een gemeenschappelijk draagvlak te vinden en kom je soms tot de conclusie dat deze personen niet ‘bemiddelbaar’ zijn.

Voor deze ouders kan parallel solo-ouderschap een tijdelijke of structurele uitkomst bieden die meer rust kan bieden aan het kind. Dit begrip wordt omschreven als: “het onafhankelijk van elkaar invullen van je eigen ouderschap”. Dit houdt in dat elke ouder ouder blijft van het kind en zijn ouderrol opneemt, onafhankelijk van de andere ouder.

Hoe werkt dit in de praktijk?

Het doel is dat ouders zo weinig mogelijk met elkaar in contact hoeven te komen en hen zo weinig mogelijk laten communiceren met elkaar, zodoende de strijd te de-escaleren. Indien ouders, evenwijdig aan mekaar, zelfstandig kunnen opvoeden zonder zich in mekaars vaarwater te begeven, zal het conflict dat ze met elkaar hebben niet meer gevoed worden en zal het kind zich niet meer in het midden van de strijd bevinden.

 

Wat betekent dit voor de bemiddeling?

Om discussie tussen ouders te vermijden, is het in eerste instantie van belang om een goede ‘waterdichte’ regeling op papier zetten. Echter, aangezien geen enkele regeling waterdicht is, zal een geringe vorm van communicatie nodig blijven en is het daarom aangewezen dat de bemiddelaar met de ouders enkele gedragsregels afspreekt. Dit kan mogelijk in een apart gesprek met elke ouder.

De organisatie van de zorg voor het kind dient met de ouders duidelijk vastgelegd te worden, maar de opvoedingsstijl van de andere ouder wordt niet besproken of bekritiseerd.

Als bemiddelaar is het van belang om in een gezamenlijk gesprek met de ouders een gedetailleerde regeling voor het kind vast te leggen, om vervolgens de communicatie tussen de ouders tot een minimum te beperken.

Anderzijds is het zinvol om in een individueel gesprek met de ouders, de invulling van de zorg van elke ouder voor zijn kind te bespreken, de verantwoordelijkheid van elke ouder om de loyaliteit van het kind naar de andere ouder toe te stimuleren en te reflecteren over zijn/ haar eigen ouderschap.  Elke ouder dient zijn verantwoordelijkheid te nemen in de zorg voor zijn of haar kind.

 

Enkele voorwaarden in de keuze voor parallel solo-ouderschap zijn:

*Gezamenlijk ouderlijk gezag: bij gezamenlijk ouderlijk gezag zijn beide ouders niet afhankelijk van mekaar om info te bekomen over hun kind en kan het contact beperkt blijven.

*Degelijke ouderschapsovereenkomst: een uitgebreid schriftelijk ouderschapsplan met een duidelijke regeling voor het kind zorgt ervoor dat de communicatie tussen de ouders tot een minimum kan beperkt worden.

*De bereidheid van de ouders om een muur te bouwen: dat wil zeggen dat beide ouders zich moeten kunnen distantiëren van mekaar en bereid zijn om de strijd los te laten. De ene ouder moet zich niet mengen in de opvoeding van de andere ouder, ook al is hij/zij het er niet mee eens.

Tot slot vind ik het belangrijk om te benadrukken dat parallel solo-ouderschap niet enkel inhoudt dat ouders geen contact meer hebben met elkaar en zich niet ‘moeien’ met elkaars opvoedingsstijl ten aanzien van hun kind. Het is essentieel dat zij verantwoordelijkheid nemen en de andere ouder in zijn of haar ouderrol zetten. Men hoeft het niet eens te zijn met de wijze waarop de andere ouder opvoedt, maar moet de ander wel erkenning kunnen geven in zijn rol als ouder.

Auteur : Boesmans An, erkend familiaal bemiddelaar.